Kahve Aşkı

Acaba bugün ne yazsam, elimde nasıl fotoğraf var diye bakarken elimde birsürü kahve fotoğrafı olduğunu fark ettim. Bugünkü konu farklı olsun. Bir fincan kahvenin 40 yıl hatrı var derler.

Bu hayatta hiç bir bağımlılığım yok kahveden başka. Aslında kahveyle aramızdaki bağ da bağımlılık değil. Haz duyma. Ben kahve içerken gerçekten mutlu oluyorum. Ama bazı noktalarda alışkanlığa dönüştüğünü hissediyorum. Mesela ben bir sade Türk kahvesi içmeden ders çalışamam.

Bir de kızların kendi aralarında birbirlerine duymak istediklerini söyledikleri fal zamanları var. Yalandan kim ölmüş? Her falda kesin yeni sevgililer, kısmetler, balıklar olur. "Aaa bu çocuk seni unutamamış hep aklındasın"lar " 3 vakte kadar kesin arayacak"lar havada uçuşur. 3 vakit geçince de falı bakılan kız sitem eder "Hani arayacaktı? Aramadı!" İşte o vakitlerde ortamdan çaktırmadan uzaklaşmak en güzeli:)

Türk kahvesi benim için daha çok keyif zamanlarına özgüdür. Ayak üstü Türk kahvesi içilmez. Keyfi bir dostla muhabbetle ya da kişinin kendi yalnızlığıyla başbaşa kalmasıyla çıkar. Yolda çarşıda pazarda içilecek kahveler farklıdır benim için. Spora gitmeden önce içtiğim esspresso gibi mesela.

Sabahları uyanma kahvemi bazen yanımda yaşıyorum. Hem bu termos beni sabahları mutlu ediyor.

Kahveyi sade içen birinin yanında ufacık bir tatlıya izni olmalıdır bence.

Kahveyi daha önce denemediyseniz bir de tarçınla ya da damla sakızıyla denemenizi tavsiye ederim.

Nerede okuduğumu tam hatırlayamıyorum ama bir sözü çok beğenmiştim: " Çay kalabalığı sever, kahve yalnızlığı." Fotoğraflarda da fal için kapatılmış olan dışında hepsinde yalnızdım.

Birazcık blog konumla kahvenin bağlantısını anlatayım. Ben kahveyi hep kilo verme sürecimin baş aktörü olarak tanımlarım. Acıkmadığım halde bir şeyler yemek istediğim zamanlarda hemen kahve içiyorum, o kesiyor bu isteğimi. Özellikle sütlü kahve inanılmaz tok tutuyor. Dikkat: Fazla içince çarpıntı yapmasın. Bana şu ana kadar hiç yapmadı ama yine de uyarmakta fayda var, herkesin bünyesi farklı.